PËRKTHEU: SEFEDIN KRASNIQI
Në këtë kapitull mund të mësojmë se si Klosi me SHIK i dyshonte për t’i eliminuar edhe pjesëtarët e vetë SHIK-ut nga forcat speciale të policisë (BRISK) duk i cilësuar si njerëz të Gazidedes, në këtë rast bëhet fjalë për njëfarë Sotir Vreton. Këtë e bënte për ta fituar besimin e CIA-s. Nga një anë ish truprojat e Sali Berishës i përshkruante në sytë e amerikanëve si njerëz më të fortë se policinë e shtetit, e nga ana tjetër i likuidonte një nga një me forcat speciale të policisë që mbanin maska në fytyrë. Kush ka ikur jashtë vendit si Izet Haxhia, është ende gjallë, por në burg. SHIK, gjithashtu i kontrollonte fondacionet e islamistëve në Shqipëri dhe vazhdimisht Klosi, sikur sot socialistët, bërtiste se njerëzit në Shqipëri kanë frikë nga kthimi i Sali Berishes në pushtet. Saliu edhe u kthye, por s’bëri asgjë, pasi propaganda e SHIK e ndiqte kudo. Çdo kapitull është i mbushur me vrasje, trafikim të çdo lloj, seks, vjedhje të cilat i organizonte dhe mbikqyrte SHIK-u i Klosit që më vonë këtë akronim ia “dhuroi” Sherbimit Informativ të Kosovës e të vetin e shndërroi në SHISH, për të humbur gjurmë.
KAPITULLI – VIII
Malko brofi nga vendi, duke nxjerr Beretën nga brezi. Para tij, kontabilisti i Fondacionit Al Haramein, u godit në pjesën e prapme, dhe u rrëzu rrëz banakut.. Të shtënat duket se vinin nga brenda, e megjithatë askush nuk kishte lëvizur nga vendi. Malko u kthye dhe mbrapa dhe vërejti në mur, pas tij, një dritare shumë të lartë. Ndërsa e vëzhgonte, shpërtheu një detonim, një shkëlqim me ngjyrë portokalli e mbuloi dritaren dhe një plumb rikoshe u përplas afër banakut pasi e goditi. Qitësi mretërinte jashtë.
Duke shtyrë Mirellën dhe Ylli Bacin, ai nxitoi për të dalë nga bari, i shoqëruar menjëherë nga me kamerierin e rremë.
– Ai është prapa! bërtiti ky i fundit.
U futën në një dalje pa krye, ndërmjet hyrjes së ndërtesës dhe hyrjes së një ndërtese në ndërtim e sipër, të vendosur përtej rrugës. Malko pa një rrugicë të errët dhe skela para dritares që çonte në dritaren e barit. Dy këmbëza që mbanin një dërrasë, mjaftueshëm lart për të arritur nivelin e nevojshëm.
Vrasësi ishte avulluar.
Malko dhe agjenti SHIK-ut vrapuan në kalimin midis dy ndërtesave. Në fund të njëzet metrave, një kthesë çonte në rrugën Myslym Shyri. Malko pa një siluetë duke ikur që u kthye në rrugë.
Kur mbërriti në trotuar, kishte plot njerëz. Vrasësi humbi në turmë. Papritmas, Ylli u shfaq para tij.
– E pashë! tha ai. Është miku i Britan Mates, një farë Gesim Shehu. Është duke u ngjitur në qendër.
Ata nxitua hapat. Malko u shqetësua … Ishte hera e dytë që një ndërhyrje e dhunshme e privonte nga intimiteti. Pse kundërshtarët e tij gjithmonë ishin një hap përpara?
Ylli para tij depërtonte në mes të kalimtarëve, shkëmbyen disa fjalë në gjuhën shqipe me agjentin e SHIK-ut i cili nxori një portativ për të kërkuar ndonjë ndihmë.
Papritmas, Ylli ngadalësoi duke treguar një njeri që po ecte shpejt para tyre.
– Është ai, tha me zë të ulët.
Malko njohu kostumin me ngjyrë vjollce. Vrasësi, i cili mbërriti në kryqëzimin tjetër, vetëm, para Ministrisë së Mbrojtjes, ndërroi trotuarin. Nëpër rrugë, kishte disa kafene plotë gjallëri, njëra pas tjetrës. Vrasësi humbi në turmën e Kafe West, e cila përfshinte një dhomë të brendshme dhe një kopsht. Ylli Baci kaloi nga ana e tij dhe u humbi në turmën e njerëzve që bisedonin ose pinin në trotuar. U kthye pak minutash më vonë dhe njoftoi:
– Ai është në fund, zuri një tavolinë.
– A është vetëm? pyeti Malko.
– Po.
– Sigurisht është duke pritur dikë. Mos të tregohemi.
Agjenti i SHIK-ut pa ndërpre bërtiste në telefonin e tij celular.
Ata qëndruan pak prapa. Ishte një turmë e madhe dhe nuk ishte e vështirë të fshihej. Café West ishte takimi për të gjithë gazetarët në Tiranë. Në trotuar, grupet e njerëzve kishin rrethuar disa kabina telefonike. Papritmas agjenti i SHIK-it i foli diçka në gjuhën shqipe Yllit.
– Kujdes, po largohet, tha ai.
Njeriu ishte duke depërtuar në mes të tavolinave. Ishte i riu me veshjen ngjyrë vjollcë që e kishte parë natën e parë me shefin e truprojave të dikurshme të Sali Berishës. I veshur me kostume dhe kravatë, fshihej në turmën mjaft të çrregullt. Papritmas, vrasësi u ndal në vend: sapo e kishte parë agjentin e SHIK-ut, të identifikueshëm nga xhaketa e kuqe e kamerierit. Pa hezitim, nxori një pistoletë dhe hapi zjarr në drejtimin e tij. Një vajze të re që ishte duke telefonuar, u goditur nga plumbi dhe ra për tokë. Kalimtarët filluan të iknin, konsumatorët u ulën nën tryezat e tyre. I fshehur pas disa klientëve të cilët i përdorte si mburoja njerëzore, vrasësi ishte duke gjuajtur në mënyrë metodike mbi secilin që mendonte se ishte polic.
Dy makina të policisë erdhën me një ulërimë sirene. Agjenti i SHIK-ut vrapoi drejt tyre. Ata morën pozicione përgjatë trotuarit. Ishe e pamundur të shtihej për shkak të turmës. Përballë, në trotuarin tjetër, një rojtar nga Ministria e Mbrojtjes gjuajti rastësisht një shpërthim të Kallash në pjesën e prapme.
Tre vetë u prekën dhe u shtrinë në tokë. Malko eci deri në trotuar disa metra dhe hyri në kopshtin e një kafeneje tjetër aty pranë, e cila komunikonte me Café West. Shkoi deri në fund dhe më pas u kthye mbrapa, duke kërcyer mes klientëve dhe djemve të frikësuar. Ai arriti prapa vrasësit. Njeriu në kostumet ngjyrë mali nuk e vërejti, sepse ishte duke shikuar rrugën. I përgatitur me të gjitha forcat, Malko priste çdo sekondë që ai ta kthente kokën. Kur arriti një metër larg prej tij lëshoi një kërcënim të fundit.
– Mos lëviz !
Edhe pse nuk e kuptonte anglishten, vrasësi ndjeu grykën e Beretta 92 që i qëndronte në qafë. Ishte një profesionist. Pa një fjalë, ai e vuri armën e tij mbi tavolinën, para tij – një TT Tokarev me gjatësi të 9 mm dhe u drejtua, duke i lidhur duart mbi kokë. Menjëherë policia u përplas përpara dhe e ia lidhi duart me kujdes, duke e përplasur në makinë. Të pakontrolluar, konsumatorët po luftonin për nderin e tyre duke e goditur në kalim. Njëri prej tyre madje ia theu një gotë birre në kokë… Indiferent, ai e mbronte veten sa më mirë që mundej, me kokën poshtë. Nxitoi vetë në një makinë pa tabela të SHIK.
Kalimtarët kujdeseshin për vajzën që ishte qëlluar në stomak dhe e shtrirë në trotuar. Një djalë i ri, i ulur përballë kabinës telefonike, po lakuriqej nga dhimbjet duke mbajtur gjurin e tij me të dyja duart. Një burrë i vdekur, burrë i moshuar, ishte shtrirë në shpinë. Dikush e mbuloi me një mbulesë tavoline në fytyrë ndërsa Malko arriti në makinën e SHIK-ut.
Një nga agjentët e uroi Malkon në gjuhën shqipe.
Ylli e tërhoqi atë.
Ejani, ta kthejmë prapa në makinën time.
Ata u kthyen rrugës Myslym Shyri dhe u takuan me Mirellën.
– Si është njeriu i goditur? Kërkoi Malko.
– Ai ka vdekur, tha ajo.
Ishte vrasësi i tij, i cili ishte ende gjallë dhe mund të thoshte se kush e dërgoi për të vrarë llogaritarin e Fondacionit Al Haramein.
***
***
— Shkërdhatë !
Do të flasësh! bërtiti një oficer i SHIK-it, që mbante një armë në brez.
Njeriu në kostum me shirita ngriti kokën dhe e shikoi me qetësi. Shamponi i tij prej birre me flokët e lyer për kokë e bënte të dukej sikur të kishte dal nga një dush, sytë i kishte të përgjakur dhe dukshëm dalloheshin shenjat e disa goditjeve të grushteve të shkaktuara nga hetuesit të tij. Atmosfera u kujtonte filmin L’Aveu. Një dhomë e zhveshur me një tavan shumë të lartë, mure të ndotura, një tavolinë metali dhe, në mes, një stol si shalë.
Dhoma e marrjes në pyetje ishte në katin përdhesë të ndërtesës kryesore të SHIK-ut. I përkulur, këmbët e fiksuara në këmbët e stolit, njeriu që merrej në pyetje ishte absolutisht i pafuqishëm. Malko shikonte me shumë neveri disa pika të dyshimta ngjyrë kafeje që ngjyrosnin tokën. Në kohën e Sigurimit të keq, kjo dhomë dukej të parë shumë tmerre.
– Pidh satemë! – u përgjigj njeriu i lidhur. Nëse më prekni, familja juaj do të paguajë.
Ai lëshoi kokën në gjoks, sikur të ishte vetëm. Malko doli nga dhoma, i shoqëruar nga agjenti i ri i cili kishte luajtur kamerierin, Ylli nuk e lëshonte këmbas. Të dy burrat shkëmbyen disa fjalë, të përkthyera menjëherë nga stringer.
– Thotë se do të jetë vështirë ta detyrojë të flasë. Ky është një kriminel i ngurtë. I ka kryer tashmë disa vrasje. Pastaj, e di se klani i tij nuk do ta braktis. Kemi marrë tashmë edhe një thirrje nga avokati i tij i cili pretendon se SHIK donte ta vriste, dhe se ai ishte i pafajshëm.
– Armën e krimit e kishte me vete vrasësi, kundërshtoi Malko.
– Sali Berisha është ende i fuqishëm. Ai do të bëjë gjithçka për ta lënë të lirë. Apo më së miri, ai kurrë nuk do të gjykohet.
Malko dukej si i çmendur. Ky njeri është një vrasës. Dikush i tha të vinte dhe të vriste llogaritarin e Fondacionit. Dikush që e dinte se ky ishte një “burim” i SHIK-ut dhe kishte gjëra të rëndësishme për të thënë … Mohammed Al Jafar ishte i mbrojtur mirë … Si u paralajmërua ai?
– Z. Klosi është ende këtu? pyeti ai.
– Ai po pret për ju.
Ata u ngjitën lart. Shefi i SHIK-ut ishte duke pirë duhan në zyrën e tij të zbehtë. E përshëndeti Malkon me një buzëqeshje të hutuar.
– E di çfarë ndodhi. Informatori ynë është në morg.
– Kush e dinte, për këtë rast?
Klosi heziton pak.
– Pak njerëz, tha ai. Asistenti im operativ dhe ai që ka punuar në banakun e Jarzan. E di çfarë mendoni.
– Kjo s’është krejt rastësi, tha Malko.
Sapo afrohemi, dikush vritet.
Klosi psherëtiu thellë.
– Ti e di se si shkon. Kam ardh këtu tash vonë. Kam marrë përsipër ekipin e Gazidédes. Ende më herët ishin edhe ata të Sigurimit. Shumë shënime janë zhdukur. Ne i pushuam ata që ishin më të rëndësishëm, por nuk mund t’i largonim nga puna të gjithë. Shqipëria është një vend i vogël.
– Nuk ke dyshime? Malko kërkoi me ngulm.
Fatos Klosi e shikoi në sy.
– Po, tha ai, por s’kam asnjë provë. Gjithkush këtu është nën betim. Dosjet e tyre nuk janë të sigurta, ato mund të blihen për para ose për arsye politike. Shumë njerëz në Shqipëri mendojnë se Berisha mund të kthehet. Pra, ata mbulojnë veten.
– Cilin dyshoni ju?
– Asistentin tim, Sotir Vreto. Ai ka qenë i punësuar nga Gazidede. Ai është anëtar i Partisë Demokratike, por ai u betua se nuk do ta shihte më Berishën. Nuk kam asgjë për ta qortuar. Megjithatë, ai ishte në dijeni të këtij operacioni.
– Njeriu që bleu biletat e avionit për familjen Al Jafar është ende aty, thotë Malko. Ky është shansi ynë i fundit. Para se ta kapim, ne duhet të bëjmë sapun me çdo kusht nëse tradhton. Kjo domosdoshmërisht vjen nga shërbimi juaj. Dëshiron të bësh një eksperiment?
– Nëse është e mundur …
– Ne do të bëjmë një manipulim, sugjeroi Malko. Lëshoni një informacion që vetëm asistenti juaj do ta dijë. Nëse ndodh diçka, ne do të kemi prova më në fund.
– Çfarë manipulimi?
– Çfarë do të ndodhë me njeriun e arrestuar sonte?
– Ai do të burgoset në burgun e Tiranës që sonte. Do të nxjerrim jashtë për ta marrë në pyetje.
– Shumë mirë. Është një pikënisje e mirë. Ja sesi do të veprojmë, pajtohesh…
*****
***
Mirella Bishka sapo kishte mbërritur në zyrën e saj dhe Fatos Klosi e kërkoi. Ajo fillonte punën gjithmonë në shtatë të mëngjesit.
– Sapo mbarova një bisedë të gjatë me avokatin e Gesim Shehut, e njoftoi. Bëmë një marrëveshje. Ai pranon të flasë për vetëm mua. Për të shmangur çdo ikje të mundshme, do të doja që Sotir Vreto të shkojë ta nxjerrë vetë nga burgu, vetëm me shoferin e tij dhe truprojën. Por, mos të flasë për këtë operacion me askënd dhe t’i thotë vetëm në momentin e fundit shoferit ku do të shkonin.
– Mirë Zotëri , tha Mirella. Në sa ora duhet të shkojë atje?
Në mesditë. Unë kam gjëra për t’i bërë deri atëherë. Do të pres këtu. I vetmuar, Fatos Klosi ndezi një cigare. Këtë herë ai duhet të ishte i sigurt. Ndjeu se amerikanët tash kishin më shumë besim tek ai. Amerika ishte e vetmja dhe mbështetje me e mirë për Shqipërinë. Ky rast shkonte më tej se arrestimi i një terroristi të rrezikshëm. Nëse SHIK-u nuk ishin të pastër, islamistët do të vazhdonin të bënin atë që donin në Shqipëri.
Burgu i Tiranës, që ndodhet në afërsi të stacionit, rruga Hafiz Ibrahim Dalliu, nuk ishte i veçantë … Rrethuar nga një oborr i madh ku disa tanke të parkuara T72 të destinuara për ruajtjen e rendit, disa ndërtesa në gjendje të keqe strehonte kriminelët që ruheshin më pak, në kushte që i ngjanin atyre të Mesjetës.
Muri perimetrik kishte pamje të drejtpërdrejtë në rrugën Hafi Ibrahim Dalliu: jo më shumë se katër metra i lartë, në krye me tela me gjemba të ndryshkur. Pirgu i vetëm e vrojtimit ishte shembur dhe disa rije në uniforma blu bënin gjiro jo me shume se njëqind metra, me Kalash në krah dhe bisedonin me kalimtarët.
Falë ndryshimeve politike, burgu ishte zbrazur disa herë gjatë viteve të fundit dhe disiplina ishte zbehur tej mase…
Mercedesi i zezë i Sotir Vreto erdhi para portës së hekurt të oborrit në mesditë. Disa të burgosur përfshinë oborrin pa entuziazëm. Vreto dhe truproja e tij shkuan në lokalet e burgut. Gesim Shehu ishte duke pritur për ta, i zymtë, armiqësor, duart e lidhura e të mbërthyera pas shpine. Prangat ishin të lidhura me një zinxhir të gjatë. Ai nuk bëri asnjë koment dhe hodhi një shikim plot urrejtje ndaj burgut. Truproja e tërhoqi në pjesën e prapme të Mercedesit dhe duke siguruar anën tjetër të zinxhirit e lidhi në një unazë të mbyllur në dysheme. Masa paraprake për të shmangur tentimet e arratisjes … Edhe nëse dikush do ta sulmonte makinën, një pajisje sekrete do ta pengonte atë të nisej dhe i burgosuri mbetet i lidhur me automjeti. Agjenti SHIK-ut shtrëngoi zinxhirin mirë për të shmangur lëvizjet e parakohshme dhe u ul pranë vrasësit, ndërsa Sotir Vreto u ul përpara, pranë shoferit. Lëvizën vetëm disa metra në një trotuar me gunga dhe automjetet po ecte me një ritëm të hapave të njeriut. Kështu, duke mbërri në kryqëzim e rrugës znj. Peza, kur papritmas mbiu një Jeap 4×4 me xhama të errët dhe vinte përballë tyre. As në korisnë e kundërt të rrugës, nuk lëvizej më lehtë. Automjeti u ndal. Menjëherë, dyert e tij u hapën dhe zbritën tre burra duke u hedhur në tokë. Veshur me uniforma lufte dhe maska të zeza: pjesëtarë të BRISK-ut (njësitë speciale të policisë). Ata vazhduan në këmbë, në krah mbanin armë të gjata. Sotir Vreto kishte hapur një gazetë. Ai as që e pa kur njëri nga burrat me maskë iu afrua Mercedes, ngriti këmbëzën e armës duke goditur pjesën e pasme të makinës e cila ishte mbytur në bllokimin e trafikut.
Shpërthimi shurdhues e zuri plotësisht në befasi. Ktheu kokën për të parë dritaren e pasme të Mercedes-it të shkatërruar dhe vërejti se koka e Gezim Shehut u shndërrua në një top prej gjakut.