SHKRUAN: XHAFER SADIKU
Partitë e djathta që përmbysën regjimet komuniste në Evropën Lindore, do të shpërbëheshin gradualisht derisa shumica e tyre u zhdukën nga skena politike. Ndër të paktat që ende vazhdon të jetë aktive është Partia Demokratike e Shqipërisë. Por, cilat mund të jenë disa nga arsyet që e mbajnë kaq gjatë PD-në dhe roli i ish të përndjekurve?!
Pa bërë ndonjë historik të saj, Partia Demokratike u krijua si parti e studentëve dhe mu për këtë udhëheqja komuniste ishte e bindur se do të shpërbëhej shpejt, pasi që më përjashtime të rralla, studentët ishin bij të shtresave që mbështesnin regjimin komunist.
Regjimi llogariste që, me forcimin e propagandës kundër “armikut të klasës”, shumica e studenteve do ta braktisnin, siç ndodhi në fakt, në shkurt 1991, gjatë mitingjeve të shoqatës “Vullnetarët e Enverit”.
Në kulmin e terrorit, Partinë Demokratike dhe në mënyrë të veçantë Sali Berishën, e mbështetën ish të përsekutuarit politikë që u bënë pjesë e strukturave të saj. Ndërkohë, Berisha afroi në kryesinë e Partisë disa të përsekutuar nga familje të njohura. Roli i tyre ishte vendimtar dhe vazhdoi edhe në vitet që do të vinin.
Duke qenë se PPSH, që ishte konvertuar në Parti Socialiste, i konsideronte ish të persekutuarit si kundërshtarët më të vendosur, vazhdoi diversionin në radhët e tyre. Duke i njohur mirë këto shtresa të shoqërisë, ajo luftoi të persekutuarit me dinjitet dhe aktivizoi kundër pushtetit të PD-ë ish të persekutuarit me orgjinë të majtë, të tjerë me karakter të dobët dhe ordinerë.
Në një kohë kur nga radhët e ish të persekutuarëve kishte rreth 25 deputetë, midis të cilëve edhe kryetarin e parlamentit dhe disa ministra, të cilët mund të merrnin çdo inisiative legjislative, të aktivizuarit nga PS hynë në grevë urie.
Në diversionin kundër ish të persekutuarëve u aktivizuan edhe diplomatë të huaj në Tiranë. Eshtë e tepërt të përmendim grevat e njëpasnjëshme të një grupi të tyre, që i degjeneruan idealet e lirisë në çeshtje parash. Ky grup i vogël ende vazhdon të flasë në emër të ish të persekutuarëve, kinse mbron interesat e tyre, por në fakt mbron interesat e kryeministrit dhe klikës së tij. Kjo lojë i konvenon edhe diplomacisë, që nëpërmjet tyre përpiqet të mbushë mendjen e shqiptarëve se Partia Socialiste nuk është më partia e Enver Hoxhës, mbi shpinën e së cilës rëndojnë krimet e përbindëshme të regjimit të saj.
Pas një periudhe kaq të gjatë, ish të persekutuarit janë realisht të ndarë sipas vijave ideologjike: një grup vazhdon të mbështesë Partinë Socialiste dhe shumica e tyre që vazhdon të trajtohet nga PS si armiq klase. Kjo pjesë është edhe më heroikja, që u përket idealistëve, ish kulakëve, patriotëve dhe të pakorruptuarëve. Thene shkurt, te djathtes.
Nuk dihet se sa këta do ta mbështesin PD-ë, por ajo që dihet me siguri është fakti se ata do të mbeten në opozitë me klikën në pushtet. Ata do të mbrojnë lirinë; për vete dhe për të tjerët. Natyrisht, kjo ka kosto shumë të lartë, por ja vlen të sakrifikohet për të drejtat dhe lirinë.
